Ψήσου online και κέρδισε 20% ΕΚΠΤΩΣΗ!

Ο Λευκός Πύργος κτίστηκε το 15ο αι., μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Οθωμανούς το 1430. Στη θέση του υπήρχε παλαιότερος πύργος της βυζαντινής οχύρωσης της Θεσσαλονίκης, στο σημείο που το ανατολικό τείχος συναντούσε το τείχος της θάλασσας. Ο Πύργος αποτελούσε το ανατολικό άκρο του θαλάσσιου τείχους, υπήρχε άλλος ένας στο δυτικό άκρο και τρίτος στο ενδιάμεσο.

Στο πέρασμα του χρόνου αναφέρεται με διάφορες ονομασίες˙ Πύργος του Λέοντος το 16ο αι και Πύργος της Καλαμαρίας το 18ο αι.˙ το 19ο αι. τον βρίσκουμε με δύο ονομασίες, ανάλογα με τη χρήση που είχε˙ Πύργος των Γενιτσάρων, και Πύργος του αίματος (Κανλή Κουλέ), όταν έγινε φυλακή και τόπος εκτέλεσης καταδίκων. Ο ιστορικός Μιχαήλ Χατζή Ιωάννου το 1888, στο βιβλίο του για μνημεία της πόλης, τον αποκαλεί Βαστίλη της Θεσσαλονίκης, όπου έσφαζαν τους θανατοποινίτες στον εξώστη του, με το αίμα να βάφει τους τοίχους του, ενώ βολή τηλεβόλου από τα δυτικά της πόλης σήμαινε την εκτέλεση της θανατικής ποινής. Το 1883, με διαταγή του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β’, ο Πύργος ασπρίζεται και του δίνεται η ονομασία Λευκός (Μπεγιάζ Κουλέ). Είμαστε στο δεύτερο μισό του 19ου αι., εποχή που πνέει ο άνεμος της μεταρρύθμισης στην οθωμανική αυτοκρατορία, ύστερα από τις πιέσεις της Αγγλίας, και πύργος με την ονομασία «του αίματος» δεν αρμόζει στη νέα φυσιογνωμία της αυτοκρατορίας. Και ήταν ο κατάδικος Νάθαν Γκουελεντί, που με αντάλλαγμα την ελευθερία του, άσπρισε τον Πύργο. Από τότε έμεινε η σημερινή ονομασία. Με τον καιρό έγινε το σύμβολο της Θεσσαλονίκης, αφού απόμεινε από το 1911 να στέκει μόνος στην παραλία, ύστερα από την κατεδάφιση του θαλάσσιου και του ανατολικού τείχους και του περιβόλου του.

Μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1912 και την ενσωμάτωση της στο ελληνικό κράτος, ο Πύργος είχε διάφορες χρήσεις. Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου ένας όροφος χρησιμοποιήθηκε για τη φύλαξη των αρχαιοτήτων  από τις ανασκαφές που έκανε η αρχαιολογική υπηρεσία της Στρατιάς της Ανατολής. Στους χώρους του φιλοξενήθηκαν η αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο μετεωρολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και συστήματα ναυτοπροσκόπων.

Το 1983 ο Πύργος παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Το θεατρικό συγκρότημα του Βασιλικού Θεάτρου, μόνιμη έδρα του ΚΘΒΕ, διαθέτει μία αίθουσα 683 θέσεων προσβάσιμη από άτομα με αναπηρίες, τεράστια σκηνή πολλαπλών δυνατοτήτων με υποσκήνιο 10 μέτρων και τεχνική υποδομή για θεατρικές παραστάσεις, παραστάσεις χορού καθώς και συναυλίες και κινηματογραφικές προβολές. Παράλληλα, τα 2.000 τ.μ. των εκτεταμένων φουαγιέ του θεάτρου προσφέρονται για την παρουσίαση μεγάλων εκθέσεων.

Ενημερωθείτε για παραστάσεις και δραστηριότητες που παρουσιάζονται στο Βασιλικό Θέατρο>

Οι αίθουσες του ΚΘΒΕ, διαθέτουν άρτιο τεχνικό εξοπλισμό και έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν πολιτιστικές εκδηλώσεις, ομιλίες, παρουσιάσεις λευκωμάτων και συνέδρια.
Πληροφορίες παραχωρήσεων: s.tzolopoulos@ntng.gr, k.prantsidis@ntng.gr

Σημείωση: Το πλάνο είναι ενδεικτικό και ενδέχεται να υπάρξουν αλλαγές στις θέσεις που εμφανίζονται.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον υπεύθυνο των Ταμείων του ΚΘΒΕ (tameia@ntng.gr & 2315 200 200).


Iστορικά στοιχεία
 
Το Βασιλικό Θέατρο κατασκευάστηκε το 1940, σύμφωνα με σχέδια του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Δοξιάδη, προκειμένου να λειτουργήσει ως σκηνή του Εθνικού Θεάτρου της Αθήνας στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Το Εθνικό Θέατρο εκείνη την περίοδο ονομαζόταν Βασιλικό και έτσι δόθηκε στο κτίριο η συγκεκριμένη ονομασία, που διατηρείται μέχρι και σήμερα. Ήταν ανοικτό θέατρο με πρόβλεψη κάλυψης με χοντρό καραβόπανο. Πολύ σύντομα απέκτησε μονιμότερη στέγη και μετατράπηκε σε στεγασμένο θέατρο.

Το 1961, το Βασιλικό Θέατρο αποτέλεσε την πρώτη στέγη του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Χρησιμοποιήθηκε για έναν χρόνο καθώς το 1962, μόλις ολοκληρώθηκε το κτίριο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, το ΚΘΒΕ μεταφέρθηκε εκεί. Στη συνέχεια, το Βασιλικό Θέατρο σταδιακά εγκαταλείφθηκε και ερειπώθηκε.

Το 1986, το Βασιλικό Θέατρο επισκευάστηκε και φιλοξένησε εκδηλώσεις της Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Μεσογείου. Ύστερα, παραχωρήθηκε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος που το χρησιμοποίησε μέχρι το 1996.
Η γήρανση των δομικών στοιχείων του κτιρίου επέβαλε την ανακατασκευή του, η οποία εντάχτηκε στα έργα που έγιναν με αφορμή την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης – Θεσσαλονίκη 1997. Ο ανασχεδιασμός έγινε από τους αρχιτέκτονες Ν. Σχολίδη και Κ. Κουρουσόπουλο  που διατήρησαν, ως ένα βαθμό, στοιχεία της μορφολογίας του παλιού κτιρίου. Εγκαινιάστηκε το 2000.

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών (ΕΜΣ) επιστημονικός φορέας για την μελέτη της ιστορίας και του πολιτισμού της Μακεδονίας με έδρα την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Ιδρύθηκε στις 29 Απριλίου 1939 από πρόσωπα της Θεσσαλονίκης που ανήκαν στον πνευματικό και εμπορικό κόσμο της χώρας. Σκοπός είναι η περισυλλογή και μελέτη παντός γλωσσικού, αρχαιολογικού, ιστορικού ή λαογραφικού υλικού που σχετίζεται με τη Μακεδονία. Αποτελεί νομικό πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Η Εταιρεία διοικείται από εννεαμελές Διοικητικό Συμβούλιο. Έχει τύχει διάκρισης για το έργο της τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, έχει τιμηθεί με το αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών και το χρυσό μετάλλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ο οργανισμός στεγάζεται σε τρία κτίρια. Η Εταιρεία διαθέτει επίσης Βιβλιοθήκη (1951) με 70.000 τόμους βιβλίων, περιοδικών, χειρογράφων, εφημερίδων και χαρτών καθώς και την Πινακοθήκη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Ιούνιος 1975), η οποία αποτέλεσε τον πρώτο οργανωμένο εικαστικό μουσειακό φορέα της Θεσσαλονίκης. Ως ξεχωριστό παράρτημα της Εταιρίας λειτουργεί το Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (Ι.Μ.Χ.Α.).